مال اندوزی در جامعه ما از حد گذشته ، سستی بعضی دولتمردان عامل ناهنجاری در جامعه است

به گزارش راوه بلاگ، جامعه ایران شرایط حساسی دارد. ویروس کرونا دامنه گسترده ای در ایران پیدا نموده و هر روز تعداد افرادی که به این بیماری مبتلا شده اند بیشتر می گردد. در چنین موقعیتی احتیاج به اقلام بهداشتی چند برابر شده است اما این احتیاج باعث شکل گیری بعضی ناهنجاری های اجتماعی را رقم زده است.

مال اندوزی در جامعه ما از حد گذشته ، سستی بعضی دولتمردان عامل ناهنجاری در جامعه است

به گزارش خبرنگاران، گران فروشی، کم فروشی، احتکار و دیگر رذایل اخلاقی از مواردی به شمار می رود که اکنون در جامعه بسیار مشاهده می گردد. چه عواملی سبب می گردد در بزنگاه های حساس اجتماعی چنین رویه ای در شهرها و روستاها مشاهده گردد؟ یک جامعه شناس در این رابطه مواردی را با خبرنگار خبرنگاران مطرح می نماید.

گفت و گوی خبرنگاران با حسین باهر جامعه شناس ایرانی را در ادامه می خوانید:

*شاهد نوعی از رفتار اجتماعی از سوی برخی از مردم در کشور هستیم که همواره بیش از احتیاج خرید می نمایند؛ این اتفاق در مختلف و یا بحران هایی مانند شیوع ویروس کرونا باعث تشدید بحران و وخامت اوضاع می گردد. شما به عنوان استاد جامعه شناس این رفتار را چگونه ارزیابی می کنید به نظر شما راه برخورد با آن چگونه است ؟

مطمئنا معاش یک انسان باید برای خوردن و پوشیدن و رفاه و پس انداز تامین گردد اما همان طور که در روایات از گذشته آمده است کوشش انسان نباید به منظور انباشت اقتصادی باشد که نهایتا فنا خواهد شد. متاسفانه در جامعه ما این مسئله مال اندوزی از سوی برخی از حد گذشته است.

حتی اگر به قانون اسلام رجوع کنیم، پس انداز به اندازه معاش یک سال پسندیده است. حتی خداوند فرمودند من کسانی که زر و سیم انباشته می نمایند و انفاق نمینمایند را دوست ندارم.

متاسفانه در شرایط فعلی کشور ما اقتصاد به خصوص در مسئله فراوری اوضاع مناسبی ندارد. عده ای هم از این موقعیت برای کسب مال بیشتر و انباشت آن سواستفاده می نمایند. حاکمیت نیز در کنترل این موضوع سستی نموده و با جدیت نسبت به زیاده خواستار واکنش نشان نمی دهد.

مسئله برخورد سخت با دست زیاده خواستار اخیرا جدی گرفته شده اما این مسئله از دوران گذشته تا به امروز ادامه داشته است. در شرایط فعلی جامعه ما درگیر مسئله احتکار لوازم ضروری زندگیست. مانند موارد بهداشتی و دارویی در شرایط اخیر که می خواهم بگویم کسانی که این ملزومات را چه به منظور استفاده طولانی مدت و چه به منظور سود جویی با احتکار از دسترس عموم خارج می نمایند مرتکب عملی خارج از تمام قواعد اخلاقی و انسانی شده اند.

*همانطور که اشاره کردید قسمتی از این خرید بیش از حد به منظور سود جویی است، اما در قسمتی دیگر شاهد این رفتار در سطح و طیف دیگری هستیم. به طور مثال فرد با اولین خبر درست و یا غلط به فروشگاه ها هجوم برده و هر چیزی را چندین برابر احتیاج خرید می نماید. دلیل این نوع رفتار چیست؟

اصولا بخشی از این اتفاق به دلیل بی اعتمادی به نظام مدیریتی کشور است که باعث می گردد افراد شخصا برای حفظ امنیت اقتصادی خود دست به اقداماتی بزنند. ضعف فراوری نیز به نوعی در خرید و انباشت کالای های سود آور از سوی مردم موثر بوده است زیرا که این ضعف در پاسخگویی به تقاضا مدام باعث افزایش قیمت ها شده است.

برخی واقعا برای حفظ خود این کار را می نمایند و برخی نیز برای طمع مرتکب این فعل می شوند. چنین طمعی بین حیوانات را فقط می توان در مورچه ها مشاهده کرد که تا جایی پیش می فرایند که لانه خود را نیز گم می نمایند.

به منظور تاکید بر تاثیر پاسخگویی به تقاضا مثالی را میزنم. من در دوران اقامتم در یکی از کشور های پیشرفته مشاهده کردم که کسی سعی در خرید خانه ندارد زیرا هر زمان که اراده می کردند خانه ای با بودجه مورد نظر خود برای اجاره می یافت و عملا سرمایه گذاری برای خرید خانه منطقی نبود.

این نابسامانی به صورت یک سیکل معیوب به یکدیگر یاری می نمایند. از طرفی طمع ورزی برخی و تسامح و تساهل دولتمردان از طرف دیگر این وضع نابه هنجار را پدید آورده است.

راه درمان این شرایط چیست ؟

دو راه چاره داریم. باید به صورت قانونمند برای مدیریت کلان جامعه اقدام گردد. اگر اطمینان خاطر داده گردد که همه چیز همواره به همان صورت گذشته در دسترس است دیگر کسی به دنبال انباشت اجناس نمی رود. همچنین باید در جهت افزایش فرهنگ عمومی جامعه کوشش گردد.

به مسئله فرهنگ اشاره کردید، آموزش عمومی برای مردم در این نوع شرایط بحرانی چقدر تاثیر دارد و چگونه باید باشد؟

آموزش اگر درست باشد اثر دارد . مهم ترین نکته اعتماد مردم به آموزش دهنده است. سوابق رسانه ها مقدار باعث سلب اعتماد مردم به آنها شده است. همچنین صاحبان مسئولیت به اندازه کافی در بحران در میدان داری قدرت نمایی ننموده اند. باید ابتدا در جهت جلب اعتماد مردم به رسانه ها و مسئولان کوشش گردد. اگر کار را به کاردان سپرده گردد و آموزش دادن را به آموزش دهندگان متخصص بسپاریم حتما اثر بخش خواهد بود.

به عنوان توصیه ای به دولتمردان می گویم اگر نمیخواهند از جایگاه هایشان جابجا شوند از مشاوران عالی متخصص و مردمی هدایت بخواهند. این حداقل کاری است که در شرایط بحران می توان انجام داد.

امیرحسین اصغری / خبرنگاران

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

منبع: جام جم آنلاین
انتشار: 15 مرداد 1400 بروزرسانی: 15 مرداد 1400 گردآورنده: raveblog.ir شناسه مطلب: 508

به "مال اندوزی در جامعه ما از حد گذشته ، سستی بعضی دولتمردان عامل ناهنجاری در جامعه است" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "مال اندوزی در جامعه ما از حد گذشته ، سستی بعضی دولتمردان عامل ناهنجاری در جامعه است"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید